Bella union Úrúgvæ
Bella union er þjóðgarður sem er með
landamæri að
Úrúgvæ, Brasilíu og Argentínu
Gistiheimilið/Hótelið um morguninn
Felipe að ganga frá síðustu vatnaskiftum
hjá sér við hinir búnir,fyrir utan öll
vatnsskifti á veiðistað þá er kvölds
og morgna skift um vatn hjá öllum fiskum sem teknir
með
Þetta er seinni dagurinn á svæðinu og hér
var stefnan tekin að veiða í "2 stóru
vötnunum" en vegna mikilla vatnavaxta þá
var bara 1 stærra vatn á svæðinu
Felipe og Pedro draga inn dragnet, maður setur aðra löppina
í lykkju þannig að netið dregst við botninn
og flýtur á yfirborðinu þannig að
fiskar sem ekki þjóta strax í burtu fara í
netið
Fíngerðir möskvar svo litlir fiskar koma jafnt
sem stórir og algengt að stærri ránfiskar
éti þá minni ef netið er látið
liggja
Ýmsar tegundir af smáfiskum komu í þessum
drætti, flestar tegundirnar er ég að sjá
í fyrsta skifti enda fáar tegundir í fiskabúrum
frá þessum slóðum
þar á meðal þessi odontesthes tegund
Leporinus og Rineloricaria
Gymnogeophagus balzani hængur
Við veiddum allir barracuda á stöng Acestrorhynchus
pantaneiro
Það er alveg ástæða fyrir því
að maður setur 30 cm stálvír neðst á
girnið ótrúlega margar tegundir sem klippa girni
í sundum á þessum slóðum
Falleg pírana Serrasalmus maculatus kölluð gold
piranha meðal annars
þessi er ekki stór en með tennur fyrir allan
peninginn,
ótrúlega beittar tennur og mikill bitkraftur
Á veiðistað er alltaf grillað kjöt og
ýmislegt annað, hér eru td. kjötpylsur
sem voru furðu góðar
Lítill froskur við bakkann, ég sá ekki
margar tegundir af froskum í ferðinni en norðar
í landinu voru þeir vel stórir
Kallinn með sína fyrstu pírönu Serrasalmus
spilopleura þessi tegund er stundum í fiskabúrum
og gengur undir ýmsum nöfnum þar td. black diamond
Vatnagróður við trén með
endalaust af fiski í kring en þarna var svo djúpt
að stöngin hjá mér botnaði ekki við
bakkann þegar ég rak hana á kaf
Hér á bakkanum sat ég vel mettur eftir kjöt
át með flotholt í vatninu og naut veðursins,
alla daga logn og hiti en lítið mál að kæla
sig þar sem við eltum uppi vötn og læki,
og gaman að synda með fiskunum
Friðurinn var fljótlega úti þegar Serrasalmus
spilopleura
pírana tók beituna og lét ílla, hér
sést vel hvers vegna hún er kölluð black
diamond
Stærsta píranan í ferðinni og ég
vel sáttur, hefði alveg viljað grillana en nýbúinn
að éta og ekki víst að það væri
vinsælt inn í miðjum þjóðgarði
en það má alltaf grilla eina næst, sá
einhvern tíma mynd af innfæddum í Brasilíu
að éta pírana og hefur mig langað að
smakka þær síðan
Fallegur fiskur sem synti í burtu skömmu síðar,
Mikið plöntu og dýralíf
er í þjóðgarðinum og eru þjóðgarðsverðir
á ferli en ekkert annað fólk sjáanlegt,
þeir komu forvitnir að skoða hvað veiðist
á svæðinu þar sem þeir hafa engar
heimildir um fiskana á svæðinu, Felipe er eini
maðurinn sem má veiða þarna og þeir
sem koma með honum, og í staðinn er hann þeim
innan handar með að kortleggja allar þær tegundir
sem veiðast í ferðunum